Η Πρωτομαγιά έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς σηματοδοτούσε την τελική νίκη του καλοκαιριού απέναντι στον χειμώνα. Μία από τις παλαιότερες γιορτές ήταν τα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών, η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων. Η αρχαιότατη γιορτή της Πρωτομαγιάς συνεχίστηκε στο διάβα των αιώνων με επισημότητα και με διάφορες μορφές και εκδηλώσεις.
Εδώ και έναν αιώνα, ταυτίστηκε με τον ξεσηκωμό της εργατικής τάξης για το δικαίωμα της εργασίας, της μόρφωσης, της διασκέδασης και γι΄αυτό καθιερώθηκε ως επίσημη αργία και έγινε η ... εργατική Πρωτομαγιά.
Στις προηγούμενες δεκαετίες, όπου κυριαρχούσαν η φτώχια και οι δυσκολίες της ζωής, οι άνθρωποι έβρισκαν άλλους τρόπους να καταπολεμούν τη μιζέρια. Άλλωστε οι σχέσεις μεταξύ τους ήταν πιο ανθρώπινες, η κοινωνική συνοχή και η έννοια του συγχωριανού συντηρούνταν μέσα από την τήρηση των παραδόσεων και των εθίμων.
Έτσι, η αργία της Πρωτομαγιάς ήταν και μια ευκαιρία, να συναντηθούν οι φίλοι και γνωστοί σε κάποια όμορφη τοποθεσία, την εποχή που η άνοιξη δημιουργούσε ευχάριστα συναισθήματα για να διασκεδάσουν, να χαλαρώσουν, να πιουν ένα ποτηράκι ρετσίνα, να ψήσουν νόστιμους μεζέδες στη σούβλα, να τραγουδήσουν, να χορέψουν, να ζήσουν μια μέρα διαφορετική από τις άλλες.
Από τις φωτογραφίες της εποχής φαίνεται πως αγαπημένη και καθιερωμένη τοποθεσία για την πρωτομαγιάτικη εξόρμηση ήταν ο Άγιος Νικόλαος.
Ευχάριστη εντύπωση προκαλούν οι μεγάλες παρέες, από συγχωριανούς από όλες τις γειτονιές και όχι μόνο το στενό συγγενικό περιβάλλον αυτό που αποκαλούμε σόι.
Άλλωστε, τι χρειαζότανε; Μια κουρελού για τα εδέσματα και τα ποτά και ... στρωματσάδα στο γρασίδι.
Ευτυχώς, δεν έλειψαν και οι αναμνηστικές φωτογραφίες!
Εδώ και έναν αιώνα, ταυτίστηκε με τον ξεσηκωμό της εργατικής τάξης για το δικαίωμα της εργασίας, της μόρφωσης, της διασκέδασης και γι΄αυτό καθιερώθηκε ως επίσημη αργία και έγινε η ... εργατική Πρωτομαγιά.
Στις προηγούμενες δεκαετίες, όπου κυριαρχούσαν η φτώχια και οι δυσκολίες της ζωής, οι άνθρωποι έβρισκαν άλλους τρόπους να καταπολεμούν τη μιζέρια. Άλλωστε οι σχέσεις μεταξύ τους ήταν πιο ανθρώπινες, η κοινωνική συνοχή και η έννοια του συγχωριανού συντηρούνταν μέσα από την τήρηση των παραδόσεων και των εθίμων.
Έτσι, η αργία της Πρωτομαγιάς ήταν και μια ευκαιρία, να συναντηθούν οι φίλοι και γνωστοί σε κάποια όμορφη τοποθεσία, την εποχή που η άνοιξη δημιουργούσε ευχάριστα συναισθήματα για να διασκεδάσουν, να χαλαρώσουν, να πιουν ένα ποτηράκι ρετσίνα, να ψήσουν νόστιμους μεζέδες στη σούβλα, να τραγουδήσουν, να χορέψουν, να ζήσουν μια μέρα διαφορετική από τις άλλες.
Από τις φωτογραφίες της εποχής φαίνεται πως αγαπημένη και καθιερωμένη τοποθεσία για την πρωτομαγιάτικη εξόρμηση ήταν ο Άγιος Νικόλαος.
Ευχάριστη εντύπωση προκαλούν οι μεγάλες παρέες, από συγχωριανούς από όλες τις γειτονιές και όχι μόνο το στενό συγγενικό περιβάλλον αυτό που αποκαλούμε σόι.
Άλλωστε, τι χρειαζότανε; Μια κουρελού για τα εδέσματα και τα ποτά και ... στρωματσάδα στο γρασίδι.
Ευτυχώς, δεν έλειψαν και οι αναμνηστικές φωτογραφίες!
Δυστυχώς, πέρα από τα πρόσωπα που αναγνωρίζουμε όλοι, περισσότερες πληροφορίες δεν υπάρχουν για τις φωτογραφίες από την πλευρά μου. Γι΄αυτό δεν είναι και με χρονολογική σειρά. Κάποιες από αυτές είναι πολύ παλιές. Το υλικό έχει συλλεχθεί από τα αγαπημένα συρτάρτια συγχωριανών και τους ευχαριστώ για την καλή τους διάθεση.