Ατάκτως ερριμμένα!

                                                           Πρόσκληση
Συγχωριανές και συγχωριανοί,

  όσοι γεννηθήκαμε σ΄ αυτόν τον τόπο και ιδιαίτερα όσοι πλέον βρισκόμαστε στα ώριμα χρόνια, μεγαλώνοντας συνειδητοποιούμε βιωματικά την φυσική και βαθιά σύνδεση του ανθρώπου με τις ρίζες του.
  Το πατρικό μας σπίτι, η γειτονιά και η αλάνα, οι δρόμοι και τα σοκάκια, σαν βαρκούλες έρχονται όλο και πιο συχνά, μας παίρνουν και μας αρμενίζουν πίσω στον χρόνο, πίσω σ΄ έναν άλλο κόσμο. Η μυθοπλαστική νοσταλγία και τα συναισθήματα φορτίζονται εντονότερα από το γεγονός ότι ζούμε τα ώριμα χρόνια μας στη σύγχρονη εποχή της τεχνολογίας και της σχετικής ευμάρειας, και οι μνήμες που μας συνοδεύουν, φιλοτέχνησαν στο μυαλό ασπρόμαυρες εικόνες από αλλοτινούς καιρούς, τότε που οι ανάγκες, οι χαρές και οι λύπες των ανθρώπων είχαν άλλα μέτρα και σταθμά.
  Εμείς λοιπόν που κουβαλάμε αυτήν την «ιστορία» μέσα μας, πρέπει να βρούμε τρόπους να την καταγράψουμε, γιατί είναι η ιστορία του χωριού μας. Εδώ περπάτησαν και έζησαν οι γονείς μας, ετούτο εδώ το χώμα σκεπάζει πολλούς από αυτούς. Γι αυτό αποκτούμε τέτοιους δεσμούς με τη μάνα γη – τα ιερά και τα όσια …
   Αυτήν την τοπική ιστορία, τα πέτρινα χρόνια, τη φτώχια και την σκληρή επιβίωση, αλλά και τη στάση ζωής και της αξίες εκείνης της εποχής, πολιτιστικά και λαογραφικά στοιχεία, τα προσφυγόσπιτα και τα καλντερίμια, πρέπει να τα κρατήσουμε ζωντανά. Τα παιδιά μας δεν θα μάθουν τι πέρασαν οι προηγούμενες γενιές αν χαθούν τα στοιχεία που συνδέουν το χτες με το σήμερα. Δεν θα μάθουν και δεν θα αγαπήσουν την ιστορία, τον τόπο και τις ρίζες τους, αν χαθούν οι πηγές που θα τους ταξιδέψουν εκεί.
  Αντίκες, παλιά αντικείμενα, οικιακά σκεύη, παραδοσιακές φορεσιές, παλιές φωτογραφίες, έγγραφα και ό,τι άλλο θα μπορούσε να αποτυπώσει την κοινωνική, πολιτιστική, οικονομική και χωροταξική ιστορία του χωριού, θεωρώ πως πρέπει να ξαναπάρουν την αξία τους και να διασωθούν πριν πεταχτούν, χαθούν ή καταστραφούν.
  Είναι λυπηρό το γεγονός ότι το χωριό δεν έχει καταγεγραμμένο παρελθόν. Δεν έχει αρχειακό ιστορικό υλικό. Έτσι βέβαια είναι τα περισσότερα χωριά. Χωρίς πολιτισμικό υπόβαθρο, κουλτούρα και ταυτότητα. Κάτι που δεν ισχύει για τις πόλεις όπου υπάρχουν γραπτές πηγές και ιστορικό υλικό για το παρελθόν τους. Αυτό είχε να κάνει με τη σύσταση και το μέγεθος του πληθυσμού. Αστικός πληθυσμός οι μεν, αγροτικός οι δε. Σήμερα, η σύσταση των κατοίκων του χωριού είναι διαφορετική. Είναι καιρός πιστεύω το χωριό μας να αποκτήσει την ιστορία του για τις μελλοντικές γενιές του. Πολλές φορές αναρωτήθηκα για τη ζωή στο χωριό και τους κατοίκους του τα χρόνια του εμφυλίου, της κατοχής, των βαλκανικών πολέμων, την περίοδο της τουρκοκρατίας. Χαμένη ταυτότητα! Τα χρόνια περνούν. Μετά από 100 χρόνια ελπίζω οι Κοπανιώτες να μπορούν να ανατρέχουν σε ιστορικές πηγές για τον τόπο τους.
  Σκοπός του άρθρου μου είναι να σπείρω αυτήν την ιδέα και να τη θέσω ως πρόταση για συζήτηση και περαιτέρω βελτίωση:
   Ίδρυση πολιτιστικού συλλόγου με βασικούς τους εξής στόχους:
  • Να καταγράφει, επεξεργάζεται, αρχειοθετεί, προάγει, προβάλλει και προωθεί την ιστορική παράδοση, την πολιτιστική (αρχαία και νεότερη) κληρονομιά. 
  • Να οργανώνει καλλιτεχνικές, πολιτιστικές, κοινωνικές, μουσικοθεατρικές εκδηλώσεις, εκθέσεις, σεμινάρια και άλλες επιμορφωτικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις. 
  • Να ιδρύει εκθετήρια για την ανάδειξη των τοπικών προϊόντων. 
  • Να εκδίδει έντυπα , εφημερίδες και εν γένει οπτικοακουστικό υλικό που στόχο θα έχει την προβολή του Κοπανού και του αρχαιολογικού χώρου της περιοχής για τουριστική αξιοποίηση. 
  • Να εκδώσει φωτογραφικό-ιστορικό λεύκωμα του χωριού. 
  • Να ιδρύσει λαογραφικό μουσείο, βιβλιοθήκη, πολιτιστικό κέντρο κ.ά. 
  • Να γίνει εστία παραγωγής πολιτισμού. 
  Σίγουρα δεν θα τα κάνουμε όλα εμείς. Κάποιοι όμως πρέπει να κάνουν την αρχή! Πριν μάλιστα χαθεί η γενιά που γεννήθηκε στον μεσοπόλεμο, απ΄ όπου μπορούμε να αντλήσουμε προφορικές μαρτυρίες για σημαντικές ιστορικές περιόδους.
  Είμαι σίγουρος πως πολλοί συγχωριανοί θα είχαν τη διάθεση και το μεράκι να συνδράμουν σε αυτό το εγχείρημα. Οι καιροί βέβαια είναι δύσκολοι από οικονομικής άποψης. Από την άλλη όψη του νομίσματος όμως οι καιροί είναι κατάλληλοι για συλλογικές δράσεις. Για να ξαναγίνουμε συγχωριανοί.
Περιμένω ιδέες, σκέψεις και απόψεις στη διεύθυνση: ckostelidis@gmail.com

                                                                               Χρήστος Κωστελίδης