Στην τελική φάση της αναστήλωσης έχουν εισέλθει οι εργασίες που εκτελούνται στο αρχαίο θέατρο της Μίεζας, οι οποίες αναμένεται να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του 2013 ή στις αρχές του 2014 σύμφωνα με το πρόγραμμα που εκτελεί η αρχαιολογική υπηρεσία.
Στην αναλυτική παρουσίαση του έργου, που έγινε την Τετάρτη στο Πολιτιστικό Κέντρο της Σχολής Αριστοτέλους, στο πλαίσιο των τακτικών διαλέξεων του προγράμματος "Εικονικό Μουσείο Μέγας Αλέξανδρος, από την Πέλλα στην Οικουμένη", ο υπεύθυνος του έργου, αρχαιολόγος κ. Νεκτάριος Πουλακάκης αναφέρθηκε στο ιστορικό της ανακάλυψης του θεάτρου το 1992 και στο σύνολο των εργασιών που έχουν ήδη εκτελεστεί με στόχο την αναστήλωσή του μέχρι ένα βαθμό και την απόδοσή του στο κοινό για "ελαφρές", όπως χαρακτηριστικά επισημάνθηκε, πολιτιστικές χρήσεις.
Στην παρούσα φάση έχει ολοκληρωθεί η συντήρηση όλων των αρχαίων λίθων που βρέθηκαν επιτόπου τόσο για το κοίλο του θεάτρου (αναστηλώθηκαν οι πρώτες επτά σειρές εδωλίων) όσο και για το κτήριο της σκηνής. Συμπληρώθηκαν επίσης με νέο υλικό από πωρόλιθο τα κομμάτια που έλειπαν ώστε το σύνολο να μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Το υπόλοιπο ανώτερο τμήμα του θεάτρου θα διαμορφωθεί με χωμάτινη επίχωση και τοποθέτηση χλοοτάπητα ώστε να δίνεται η συνολική κατά το δυνατόν εικόνα της παλαιάς μορφής του. Εκτιμάται ότι θα χωρά περί τα 1000 έως 1500 άτομα.
Ο κ. Πουλακάκης αναφέρθηκε επίσης στα άλλα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των εργασιών αναστήλωσης, από τα οποία συμπεραίνεται ότι η τωρινή μορφή του θεάτρου, η οποία ανάγεται στους ρωμαϊκούς χρόνους (2ος π.Χ αιώνας), αντικατέστησε μια αρχαιότερη φάση του της ελληνιστικής εποχής. Αναφέρθηκε επίσης στις ταφές που βρέθηκαν στην περιοχή από τις οποίες έμμεσα προκύπτει η διάρκεια χρήσης του θεάτρου μέχρι τον 4ο μ.Χ. αιώνα, χρονική τομή όπου εμφανίζεται η νέα θρησκεία (χριστιανισμός), οπότε εγκαταλείπεται. Σιγά σιγά διαλύεται, γιατί οι κάτοικοι των γύρω κοινοτήτων χρησιμοποίησαν τα υλικά του για να κτίσουν τις κατοικίες τους.
Ακόμη, αναφέρθηκε ότι το θέατρο έχει άμεση σχέση με ένα μεγάλο σύνθετο οικοδόμημα που αποκαλύπτεται σιγά σιγά στην περιοχή και το οποίο θεωρούνταν μέχρι τώρα ότι ανήκει στην Αγορά τη αρχαίας πόλης. Εικάζεται όμως ότι το κτήριο αυτό αποτελούσε ένα Γυμνάσιο (γυμναστήριο) με τις εγκαταστάσεις του και ίσως εκεί να ήταν η πραγματική σχολή του Αριστοτέλη, ενώ η περιοχή των Ισβορίων στο Νυμφαίο της Μίεζας ήταν ο "περίπατος".
Εντύπωση έκανε στους ακροατές η αναφορά στα κινητά ευρήματα της ανασκαφής, στα οποία περιλαμβάνονται μια σειρά φαλλών, δείγμα της διονυσιακής λειτουργία του χώρου, καθώς και νομίσματα και γυάλινα αγγεία που ακόμη δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς.
Ο κ. Πουλακάκης υποσχέθηκε σε μια μελλοντική ευρύτερη παρουσίαση του θέματος αυτού την οποία αναμένουμε με ενδιαφέρον. Στην παρουσίαση ήταν παρούσα και η προϊσταμένη της ΙΖ Εφορείας Αρχαιοτήτων κα Κοτταρίδη και ο υπόλογος διαχειριστής του προγράμματος κ. Γραικός.
( Οι δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι του τόπου, για άλλη μια φορά, έλαμψαν δια της απουσίας των)!
Χρήστος Κωστελίδης